15 pytań do..... Ewa Bauer

15 Pytań do EWY BAUER

1. Pani Ewo bardzo proszę w kilku zdaniach opisania siebie ?Jest pani optymistką , realistką , pesymistką? Wydaje mi się, że łączę w sobie wiele sprzeczności. Na co dzień jestem  optymistką, bo wierzę, że dobra energia przyciąga dobro, ale czasem dopada mnie zwątpienie i wtedy wszystko widzę w czarnych barwach. Na szczęście to mija :-) A i realistką jestem, twardo stąpam po ziemi.

2. Cykl książek "Kolory uczuć" pochłonęłam za jednym razem jedna po drugiej  , czy woli pani pisać wielotomowe książki czy całość zamykać w jednej książce? Kolory uczuć pisałam z przerwami, więc nie odczułam tego jako serię jeśli chodzi o sam proces pisania. Długo myślałam, że najlepiej wychodzą mi pojedyncze historie, ale teraz, gdy tworzę sagę rodzinną, czuję się w niej coraz lepiej i wręcz tęsknię za chwilami, kiedy mogę dalej snuć tę opowieść. Aktualnie zabieram się za trzeci tom sagi Tułacze życie, której pierwszy jest już dostępny na rynku pod tytułem "Za nasze winy", a drugi " Kiedyś ci wybaczę" ukaże się w marcu .

3. Czy kieruje się Pani w życiu jakąś " Złotą myślą " , ma Pani swoje motto życiowe ?Jeśli tak to jakie? Wszystko dzieje się po coś. Staram się wyciągać wnioski z różnych sytuacji, znaleźć ich dobre strony.

4. Czy któreś czytane przez Panią książki innych autorów stały się inspiracją dla Pani twórczości? Do tej pory nie trafiłam na książkę, która by mnie zainspirowała do napisania własnej. Tematy, które poruszam w swojej twórczości przychodzą do mnie w różnych sytuacjach, czasem długo dojrzewają nim uświadomię sobie, że o tym właśnie chciałabym napisać. Inspirują mnie raczej sytuacje dnia codziennego niż książki.

5.Szczęście co to dla Pani znaczy? Szczęście to życie w zgodzie ze swoim "ja", możliwość bycia sobą zawsze i przy każdym, to poczucie, że się jest dla kogoś ważnym, że się kocha i jest się kochanym.

6.Co lubi Pani  czytać i przy jakim gatunku odpoczywać , relaksować się ? Lubię czytać powieści, które mną targają, wzruszają i uczą. Które opowiadają o emocjach i nie ma znaczenia tu gatunek literacki. Książka, która doprowadza mnie do łez, oczyszcza i na swój sposób relaksuje. Lekkie powieści często mnie nudzą, a więc wcale przy nich nie odpoczywam.

7. Kto jest pierwszym recenzentem Pani książek? Różnie. Czasem ktoś z rodziny, czasem przyjaciółka, albo któraś z serdecznych czytelniczek. Mam kilka takich osób, z którymi połączyła mnie miłość do literatury i wiem, że rzetelnie ocenią każde moje nowe dzieło.

8. W jakich sytuacjach " dopada" Panią natchnienie i czy ma Pani ulubione miejsce do pisania? Pomysły przychodzą mi do głowy niespodziewanie, w autobusie, sklepie czy przy zmywaniu naczyń. Natomiast samo pisanie książki to czasem bardzo żmudny proces. Pierwsze powieści pisałam z doskoku, kiedy tylko znalazłam chwilę, ale tak na dłuższą metę się nie da. Uwielbiam pisać na łonie natury, na tarasie, pod drzewem, ale nie zawsze to jest możliwe, dlatego od niedawna mam swój pisarski kącik w domu. To tam, powstaje saga.

9. Jakie przesłanie mają Pani książki?  Skąd czerpie Pani pomysły na książki? Nie wiem, czy moje książki mają jakieś przesłanie. Chcę nimi zwrócić uwagę na coś, uwrażliwić czytelnika na pewne problemy. Zostać w jego głowie, niezależnie od tematu jaki poruszam.Nie odkryję Ameryki jeśli powiem, że najlepsze scenariusze pisze życie. Moje opowieści są mocno osadzone w realnym życiu i choć nie opisuję historii konkretnych osób to wielu czytelników pisze do mnie, że zna podobnych ludzi, zdarzenia, sytuacje. To tylko utwierdza mnie w przekonaniu, że takie jest życie. Niestety, bo przecież tematy, jakie poruszam, zwłaszcza w "Kurhanku Maryli" czy "Ucieczce przed życiem" nie są łatwe ani przyjemne i życzylibyśmy sobie, żeby to była tylko fikcja literacka.

10.  Jak reaguje Pani na recenzje, komentarze? Z dystansem. Niewiele ich czytam, więc też nie mam do czego się odnieść. Wiadomo każdy lubi jak się go chwali, jednak te mniej pozytywne komentarze też mogą czasem zdziałać dużo dobrego. Jeżeli krytyka jest konstruktywna, pomaga doskonalić warsztat literacki. Niestety czasem można się spotkać ze zwykłym hejtem, a to już wcale nie jest przyjemne.

11. O czym Pani marzy? O spokojnym życiu, bez tej ciągłej gonitwy i zamartwiania się o wszystko. A z tych rzeczy bardziej przyjemnych to chciałabym więcej jeździć po świecie, zwiedzać ciekawe miejsca, odpoczywać na rajskiej plaży :-)

12. Co Panią fascynuje zadziwia, szokuje , bawi? Bez wątpienia ludzie. I mogłabym wymienić jeszcze kilka innych uczuć, które budzą.

13. Czy lubi Pani spotkania autorskie, jakie ma Pani plany związane z czytelnikami? Bardzo lubię spotkania autorskie i boleję nad tym, że nie mam ich więcej, ale to jest trochę zależne od mojej pracy. Staram się natomiast bywać na Targach Książki i różnych imprezach literackich, by choć w ten sposób spotykać się z czytelnikami. Moje najbliższe plany to Targi Książki w Poznaniu, w marcu, kiedy to będzie premiera II tomu sagi, a potem Targi w Warszawie, oraz Festiwal Książki w Opolu, na które to wydarzenia serdecznie zapraszam. Będę do dyspozycji przez wiele godzin, a w przypadku Opola nawet dni i zachęcam każdego, kto ma na to ochotę, by podszedł i ze mną porozmawiał.

14. Ukochana książka z dzieciństwa? Pierwszą myślą było by wskazać Małego Księcia, którego uwielbiam od bardzo dawna, ale jednak w dzieciństwie wcale tej książki nie lubiłam, wręcz odwrotnie, musiałam do niej dorosnąć. Pamiętam za to Czarnoksiężnika z Krainy Oz, od niego zaczęła się moja przygoda z czytaniem i z sentymentem myślę o tej książce.

15. I coś co nas czytelników bardzo interesuje czy przygotowuje Pani kolejną książkę dla nas? Kiedy premiera? Jak wspominałam, w marcu ukaże się "Kiedyś ci wybaczę", a III tom, mam nadzieję na jesieni. Ślicznie dziękuję .Pozdrawiam cieplutko. Ewelina Kwiatkowska - Tabaczyńska & Zaczytana Ewelka.

Ja również bardzo dziękuję. Pozdrawiam. Ewa Bauer