"Kryształowe dzieci" autorstwa Laury Chudzyńskiej
nie należy zdecydowanie do książek lekkich,
ale z całą pewnością odkrywają oblicza walki
i uzależnienia od dopalaczy.
Treść pomimo szokującego oblicza walki
z uzależnieniem zwraca uwagę na skalę problemu.
Zatrważająca jest informacja, iż opisana historia
jest autentyczną opowieścią.
Poznajemy historię 5 młodych ludzi,
pochodzą z różnych środowisk, szukają akceptacji, próbują radzić sobie z problemami,
chcą choć na moment odciąć się od rzeczywistości.
Nie czuć, odlecieć.
Każdy z bohaterów ma swój powód,
który poznajemy zagłębiając się w lekturę.
Czy uda im się uwolnić i znaleźć szczęśliwe rozwiązanie?
Opowieść jest swoistą przestrogą dla wszystkich. Zdecydowanie książka powinna być lekturą obowiązkową w szkołach średnich. Powinniśmy uświadamiać młodzież, jak łatwo wpaść w szpony uzależnienia. Nie ma czegoś takiego jak "tylko raz, zawsze mogę przestać". Nie wiadomo jak i kiedy jesteśmy niewolnikami nałogu i już nie ma możliwości ucieczki.
Powieść ma ogromne kopnięcie, musiałam dawkować książkę,
zszokowana odczuwałam ją bardzo mocno.
Jestem mamą trójki nastoletnich dzieci
i miałam gdzieś z tyłu głowy pytanie
"co kiedy sprawa ta dotyczyłaby moich dzieciaków"?
Książka przyczyniła się do moich głębszych przemyśleń i refleksji. Zawsze trzeba znaleźć czas
na rozmowę z dziećmi, na zauważenie
ich problemów, które czasem dla nas dorosłych wydają się, że co tam przejdzie im.
Jednak co gdy nie przejdzie, a one uciekną, odizolują się od świata realnego.
Książkę zdecydowanie polecam.
Ślicznie dziękuję autorce za egzemplarz do recenzji.
