Po otrzymaniu informacji, że znalazłam się w gronie recenzentów książki "Niebo po burzy" autorstwa Agaty Sawickiej czym prędzej rozpoczęłam czytanie cyklu "Dwór w Zaleszycach" od początku. "Niespokojne serca" to pierwsza część cyklu.
Urzeka piękną okładką i fascynującą historią.
Juliana jest pod ogromnym wpływem rodziców, którzy mają wobec niej konkretne plany.
Jest im całkowicie podporządkowana,
studiuje prawo, choć szczerze tego nie lubi.
Jednocześnie w absolutnej tajemnicy studiuje ukochaną historię z ogromnym powodzeniem.
Niestety nie zdaje egzaminów na prawie,
po kłótni z rodzicami, po zerwaniu z chłopakiem decyduje się na podróż w nieznane.
Los zaprowadza ją do małej wsi Bieluń niedaleko
Dworu w Zaleszycach do starszej, troskliwej Nusi. Postanawia się u niej zatrzymać, aby odnaleźć
spokój i wytchnienie.
Pobyt przedłuża się, dziewczyna w domu Nusi poznaje młodego i przystojnego Henryka.
Początkowo mężczyzna izoluje się od Julianny, skrywa pewien sekret, który poznajemy w dalszej części.
Przypadkowo trafiają do zrujnowanego domu,
gdzie znajdują pamiętnik pisany przez dawną mieszkankę Emilię typową wiejską dziewczynę zakochaną w paniczu Wiktorze.
Zapiski pochodzą z czasów II wojny światowej.
Mój zachwyt i serce zdobyła "babcia" Nusia,
jej mądrość i życiowe wskazówki,
ciepło jakie emanuje od starszej pani jest wręcz namacalne.
Jestem oczarowana stylem, barwnością
i plastycznym językiem.
Opowieść jest niezwykle emocjonująca,
losy bohaterów, ich zawirowania sprawiły całkowicie się odcięcie od rzeczywistości.
Największym plusem sytuacji była możliwość przeczytania od razu drugiej części,
czekanie byłoby nie do wytrzymania.
Jeszcze większym, że wiedziałam iż trzecia część jest już w drodze do mnie.
Dziękuję.
