W momencie, kiedy otrzymałam propozycję objęcia Patronatem powieści "I znowu zaświeci słońce" autorstwa Agaty Sawickiej, ogromnie się ucieszyłam.
Wcześniej poznałam cykl "Dwór w Zaleszycach",
który zachwycił mnie i oczarował. Styl autorki jest niezwykle barwny, ciepły, a opowiadane historie pochłaniam z ogromną przyjemnością.
Oliwia właśnie ukończyła studia, przygotowania
do jej ślubu z Pawłem trwają. Rodziny z ekscytacją planują, ustalają ważne sprawy, ale ona waha się.
Potrzebuje czasu, aby upewnić się i zastanowić czy uczucie jakim darzy narzeczonego jest tym co powinna czuć, aby stworzyć szczęśliwy i trwały związek. Postanawia dać sobie czas na przemyślenia i udaje się w podróż do Zamościa śladami krewnej Rozalii Siemaszkówny znanej pisarki, która przed laty zaginęła w niewyjaśnionych okolicznościach.
Oliwia kroczek po kroczku dociera do poznania
losów krewnej. Natrafia na nowe ślady.
Na swojej drodze poznaje tajemniczego Szymona, który skrywa w sobie wiele bólu i traumatycznych przeżyć. Oboje stopniowo otwierają się na siebie,
są dla siebie wsparciem w tym trudnym czasie.
Jakie obudzą się w nich uczucia?
Czy znajdą ukojenie i rozwiązanie dręczących myśli?
Czy odnajdą spokój?
Muszę przyznać, że ze wzruszeniem zgłębiałam historię Rozalii, jej przeżycia, uczucia, podejmowane decyzje. Istotna jest również przemiana młodej kobiety. Poznawanie samej siebie, odkrywanie
swoich uczuć, danie sobie szansy,
aby być po prostu szczęśliwą i pewną siebie kobietą.
Nie mogę nie wspomnieć o niesamowitej więzi pomiędzy Oliwią, a tatą. Jego wsparcie, zaufanie, zrozumienie, danie jej czasu na odnalezienie odpowiedzi na dręczące ją wątpliwości wywołują łzy.
Autorka z ogromną wrażliwością przedstawia bohaterów. Daje nadzieję, że znowu zaświeci słońce.
Wiele cytatów, myśli zapisałam sobie gdyż niosą ważne przesłanie. Książka absolutnie dla każdego, każdy czytelnik wyniesie z niej coś dla siebie.
Jestem o tym przekonana.
