"Bezkresna głębia samego życia, zgotowała jej los, stanowiło jej źródło".
"Ocean uczuć" autorstwa Marioli Sternahl przeczytałam dzięki Book Tour zorganizowanego przez Blog Anki, za co serdecznie dziękuję.
Książka nie należy do sporych w objętości, ale ogrom przeżyć głównej bohaterki jest miażdżący.
Początkowo nie mogłam wczuć się w powieść z powodu prowadzonej narracji, bardzo dużo się dzieje.
Nastąpił jednak moment, że zaskoczyło i już nie mogłam odłożyć książki na bok.
Główna bohaterka Anna wychowywana przez despotycznych dziadków, wciąż tęskni za nieobecną mamą. Nie rozumie dlaczego ją porzuciła i pozostawiła z tak zimną, pozbawioną uczuć babcią
i dziadkiem alkoholikiem.
Dziadkowie na zewnątrz stwarzają pozory, w czterech ścianach pokazują swoje prawdziwe oblicze. Wszystkich swoich bliskich sterroryzowali swoim postępowaniem, jedynym ratunkiem była ucieczka.
Poznajemy powody ucieczki mamy Ani z rodzinnego domu. Jej ból i rozdarcie.
Życie Anny to pasmo smutku, czy uda się jej uwolnić od toksycznej rodziny?
Czy stworzy z mężem szczęśliwą rodzinę?
I czy najważniejsze czy będąc mamą nie powieli błędów zakorzenionych w ich rodzinie?
Opowieść z całą pewnością wstrząsnęła mną bardzo, skłoniła mnie do przemyśleń istotnych spraw.
Wielokrotnie dorastając powtarzamy, że jak już będziemy rodzicami nie będziemy powtarzać błędów naszych rodziców. Często jednak łapiemy się na tym, że powtarzamy schemat utarty przez rodziców prawda?
Książkę gorąco polecam.
